Σχεδόν 4 μήνες μετά το σεισμό και τα προβλήματα παραμένουν σχεδόν στην ίδια κατάσταση με την πρώτη μέρα. Κεντρική και τοπική εξουσία μας χόρτασαν με μεγάλα λόγια και υποσχέσεις για άμεση αποκατάσταση των ζημιών, ενώ κλιμάκια «αρμοδίων» παρελαύνουν κάθε τρεις και λίγο για να ξαναορκιστούν ότι δεν μας έχουν ξεχάσει! Ποια είναι όμως η πραγματικότητα που αντιμετωπίζουμε;
-Υποσχέθηκαν άμεσες αποζημιώσεις για κατεστραμμένες οικοσκευές και επιδόματα πρώτης ανακούφισης (τα 600άρια) για τους πληγέντες. Πόσα δόθηκαν; Πότε; Σε πόσους; Πόσες αιτήσεις απορρίφθηκαν; Γιατί κανείς δεν μας ενημερώνει ανοιχτά για όλα αυτά;
-Υποσχέθηκαν επιδότηση ενοικίου σε όσους κρίθηκε ακατάλληλη η κατοικία τους.
Αποδείχτηκε τεράστιο ψέμα αφού εξαιρεί όσους έχουν έστω και κάποιο καλύβι σε άλλη περιοχή ή όσους δεν έχουν διακόψει το ρεύμα στη σεισμόπληκτη κατοικία τους. Πόσοι δικαιούνται την επιδότηση τελικά και πόσοι απορρίφθηκαν; Πόσοι κατάφεραν μετά από την τεράστια γραφειοκρατία που απαιτείται να δουν τα χρήματα στους λογαριασμούς τους;
-Συγκεντρώσανε χρήματα από δωρεές, είδη πρώτης ανάγκης, γεμίσανε αποθήκες με υλικά. Τι γίνανε όλα αυτά; Σε ποια χέρια φτάνουν; Ποιος δίνει λογαριασμό για τη διαχείρισής τους;
-Πήραν μεγάλα χρηματικά ποσά από την κυβέρνηση για να χρηματοδοτήσουν την κατεδάφιση των ετοιμόρροπων-επικίνδυνων κτιρίων; Γιατί δεν τα κατεδαφίζουν; Γιατί αφήνουν τον κόσμο να ζει δίπλα στα ερείπια με την αγωνία να τραυματιστεί ή να υποστεί ζημιές; Οι βροχές και οι πλημμύρες επιδείνωσαν την κατάσταση και ο κίνδυνος της κατάρρευσης των ετοιμόρροπων είναι μεγάλος.
-Εγκαταστήσανε γραφείο της ΔΑΕΦΚ που θα αναλάβει τον έλεγχο των μελετών για την αποκατάσταση των σεισμόπληκτων κτιρίων. Ένα γραφείο που είναι ανοιχτό τις μισές μέρες της εβδομάδας στη Δυτική Σάμο και τις υπόλοιπες στην Ανατολική. Ένα γραφείο που είναι στελεχωμένο με ελάχιστους υπαλλήλους για να ανταποκριθούν σε ένα τεράστιο φόρτο εργασίας. Λες και υπάρχει η πολυτέλεια χρόνου να περιμένει ο κάθε πολίτης μήνες ή και χρόνια για να πάρει σειρά για έγκριση ο δικός του φάκελος. Και μέχρι τότε να ζει με το σπίτι του ρημαγμένο, διότι αν προβεί σε οποιαδήποτε επισκευή χωρίς την έγκριση της αρμόδιας υπηρεσίας χάνει το δικαίωμα επιδότησης!!!
-Ανοίξανε την Πορφυριάδα με σκαλωσιές και με άγνωστο πότε θα αρχίσουν οι εργασίες επισκευής. Το δημοτικό Κοντακαιίκων λειτουργεί με διπλοβάρδια αφού τα κοντέϊνερ δεν πρόκειται να φτάσουν πριν το Μάη.
Στο Μαραθόκαμπο το Γυμνάσιο λειτουργεί το απόγευμα χρησιμοποιώντας το κτίριο του Λυκείου και, ακόμη χειρότερα, όταν έρθουν τα κοντείνερ η
δημοτική αρχή αποφάσισε να τα τοποθετήσει στο προαύλιο του Δημοτικού! Μια «λύση» δηλαδή σε βάρος των μαθητών και των δύο σχολείων!!
-Η περιοχή γύρω από την Παναγία συνεχίζει να είναι αποκλεισμένη επ’ αόριστον!
Η μελέτη αποκατάστασης βρίσκεται κάπου στο δρόμο, η εφαρμογή της μελέτης αποκατάστασης βρίσκεται ακόμη μακρύτερα. Το Καρλόβασι κόπηκε στα δύο και οι περίοικοι ζουν σε συνθήκες καθημερινού κινδύνου, καθημερινής ταλαιπωρίας και χωρίς να έχουν λάβει την παραμικρή
αποζημίωση.
-Λιμάνια και δρόμοι με τεράστιες ζημιές! Η μετακίνηση στο νησί γίνεται μετ’ εμποδίων. Δίπλα στην περσινή καλοκαιρινή περίοδο που ήταν καταστροφική για τα μικρομάγαζα, τους μικροεπαγγελματίες και τους εργαζόμενους στον τουρισμού, η φετινή θα είναι ακόμη χειρότερη σε έναν τόπο με τόσες ανοιχτές πληγές.
Αυτό που βιώνει ο λαός του νησιού είναι πραγματική εγκατάλειψη. Μια εγκατάλειψη που σε συνθήκες πανδημίας γίνεται ακόμη πιο βαριά. Στις πλάτες του λαού που ζει μέσα στη φτώχεια, την ανεργία, τη φοροληστεία, με διαλυμένο σύστημα υγείας, φορτώνεται και το βάρος του να ξαναστήσει μόνος του το ρημαγμένο σπιτικό του. Γιατί ο σεισμός είναι βέβαια φυσικό φαινόμενο, αλλά οι επιπτώσεις του είναι ταξικές. Για κάποιους είναι ευκαιρία για ακόμη μεγαλύτερη συσσώρευση πλούτου, ενώ για τον λαό σημαίνει μεγαλύτερη φτώχεια και καταβύθιση του βιοτικού του επιπέδου.
Χρειάζεται πάλη και συλλογική δράση. Μόνο αυτό φοβούνται! Για αυτό μας φέραν την αστυνομία και μας απειλήσανε με πρόστιμα όταν στις 19/12 στην πλατεία Καρλοβάσου πραγματοποιήσαμε παρέμβαση-ενημέρωσης στον κόσμο για τα κοινά μας προβλήματα. Γιατί δεν θέλουν να ακούγεται καμία φωνή κόντρα στην πολιτική τους. Γιατί θέλουν το λαό και τη νεολαία απομονωμένους και ανοργάνωτους, ώστε να προωθούν χωρίς εμπόδια τα αντιλαϊκά τους μέτρα.
Επιμένουμε! Με συζητήσεις, συνελεύσεις, αγωνιστικές κινητοποιήσεις να συσπειρωθούμε γύρω από μια κοινή προσπάθεια διεκδίκησης των δικαιωμάτων μας.
Να βρούμε τους τρόπους, και μέσα σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες που έχουν επιβληθεί λόγω της πανδημίας, να δυναμώσει η φωνή μας και να δώσει κουράγιο στο λαό που υποφέρει.
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΚΑΤΟΙΚΩΝ
