Η δημοσίευση της έκθεσης της Eurostat με βάση την οποία η Ελλάδα είναι η δεύτερη φτωχότερη χώρα της ΕΕ ξεπερνώντας μόνο την Βουλγαρία ήταν ένα μεγάλο πλήγμα για το αφήγημα της κυβέρνησης Μητσοτάκη περί οικονομικής ανάπτυξης και επιτυχημένης διακυβέρνησης.
Και αυτό γιατί η δημοσίευση έγινε λίγες μέρες αφότου η Moody’s πήρε την απόφαση να μη μας αξιόλογη σιγά για να μην έρθει σε δύσκολη θέση.
Και αυτό γιατί τα ξένα κέντρα εξουσίας ακόμα στηρίζουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη επειδή είναι χρήσιμος για όσο υπάρχει ο πόλεμος στην Ουκρανία.
Μέγιστο ρόλο στην φτωχοποίηση της χώρας έπαιξε φυσικά η τρομακτική ακρίβεια που βιώνουν οι Έλληνες τα τελευταία δύο με χρόνια, αφού αν κάποιος παρατηρήσει προσεκτικά τις τιμές των προϊόντων (όλων των προϊόντων) θα δει ότι αυτές έχουν διπλασιαστεί.
Δεν έχουν όμως διπλασιαστεί οι μισθοί των Ελλήνων.
Συνολικές αυξήσεις της τάξης του 10 με 15% δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν έναν απότομο και ξαφνικό διπλασιασμό των εξόδων του ατομικού και του οικογενειακού προϋπολογισμού.
Και όμως, η κυβέρνηση συνεχώς διακηρύττει ότι οι πολίτες ζουν σε μία πρωτοφανή «ευμάρεια» ενώ στην πραγματικότητα είναι πολύ λίγοι αυτοί οι οποίοι καταφέρνουν να βγάλουν τον μήνα τους.
Με το κύμα ακρίβειας να σαρώνει την αγορά και τους μισθούς καθηλωμένους, οι πολίτες της Ελλάδας υπολείπονται σε αγοραστική δύναμη όλων των πολιτών των χωρών που αντιμετώπισαν οικονομική κρίση τα προηγούμενα χρόνια, αλλά και όλων των χωρών, πλην Βουλγαρίας, του πρώην ανατολικού μπλοκ (Τσεχία, Λιθουανία, Ρουμανία, Κροατία, Ουγγαρία, Σλοβακία, Λετονία) που παραδοσιακά κατατάσσονται στις χαμηλότερες θέσεις της σχετικής λίστας.
Και επειδή είναι καλό πάντα να μιλάμε με γεγονότα στην έκθεση της Εurostat του 2017, η Ελλάδα ήταν επίσης σε μία άθλια κατάσταση αλλά τότε ήταν η τρίτη φτωχότερη χώρα της ΕΕ, καθώς βρισκόταν μπροστά από Βουλγαρία και Ρουμανία.
Αν λοιπόν ήταν αληθινό το οικονομικό αφήγημα της κυβέρνησης Μητσοτάκη, θα έπρεπε η χώρα να έχει ανέβει έστω κάποιες θέσεις. Όχι μόνο όμως δεν ανέβηκε αλλά αντίθετα έπεσε στην προτελευταία θέση και το μόνο που απομένει στο τέλος είναι να «κατακτήσει» και την τελευταία θέση.
Κατασκευάστηκε ένα σαθρό αφήγημα ότι η οικονομία ανθεί το ΑΕΠ αυξάνεται, ο λόγος χρέους προς ΑΕΠ μειώνεται, οι τράπεζες επιτυγχάνουν υπερκέρδη αλλά όλα αυτά δεν αντικατοπτρίζουν την αλήθεια καθώς η Ελλάδα στηρίζεται σε πρόσκαιρους μηχανισμούς υψηλής απόδοσης που δεν θα υπάρχουν.
Το Ταμείο Ανάκαμψης τελειώνει και το Euribor επίσης τελειώνει…
Ενώ όλοι μιλάνε για τα δάνεια που χορηγούν οι τράπεζες, η πιστωτική συρρίκνωση συνεχίζεται για 9ο τρίμηνο στην Ελλάδα.
Η πορεία αύξησης του ΑΕΠ θα γίνει κανονική, δηλαδή θα είναι το πολύ στο 2%.
Όσο για το ελληνικό χρέος αυτό είναι η μεγάλη αμαρτία καθώς εμφανίζουν ότι μειώνεται ο λόγος του σε σχέση με το ΑΕΠ αλλά δεν εξηγούν ότι το ΑΕΠ εμφανίζεται μεγαλύτερο λόγω της ακρίβειας.
Στο μεταξύ η χώρα έχει μία ανύπαρκτη οικονομική παραγωγή και απλώς περιμένει κάθε καλοκαίρι τους τουρίστες να αφήσουν τα χρήματα τους για να μπορέσει να «λειτουργήσει» η ελληνική κοινωνία κατά τη διάρκεια του χειμώνα.
Οπότε δημιουργείται το ερώτημα για το πως η κυβέρνηση υποστηρίζει το αφήγημα του οικονομικού θαύματος όταν τα γεγονότα παρουσιάζουν μία εντελώς διαφορετική πραγματικότητα;
H Μoody’s αυτά τα γνώριζε. Και όμως κάποιοι είχαν την απαίτηση από το αμερικανικό οίκο να δώσει στην Ελλάδα την επενδυτική βαθμίδα.
Σε ποια δεδομένα θα στήριζε μία τέτοια απόφαση;
- Εισέλθετε στο σύστημα ή εγγραφείτε για να υποβάλετε σχόλια
